سحر الغرياني تكتب : والله تعبنا

هو ليه مكتوب علينا التعب واحنا ال نضحى واحنا ال نتحمل وليه مابتجيش الا على الغلبان والله ماطمعانين فى حكم ولا فى منصب وجاه كل احلامنا هى ابسط حقوقنا مرتب يكفينا وبيت يلمنا ومستشفى تعالجنا متموتناش، وتعليم يساعدنا على اننا نتعلم مش مجرد شهاده لانستفيد منها الا مجرد برواز على الحيط كان املنا كبير وفرحنا لما سمعنا أن الشعب محتاج مايحنوا عليه ففرحنا كشعب ولم نكن نعلم اننا مش الشعب ده
سمعنا بمشاريع ونغنغه فطلعنا ماتحت البلاطه وقلنا استثمار ونقف بجوار بلدنا بس لقينا بلدنا مش واقفه بجوارنا كل يوم نصحى على قلم ونام على قلمين مابين غلاء فى أسعار وفواتير كهربا وغاز ومصاريف مدارس ولادنا مش عارفين يعيشوا امتدادنا بينقطع قدام عنينا
الدخل ال بنقبضه بنصرفه فى اول عشر ايام وعلى اساسيات مش على ترفيهه، حتى خير البحر الربانى اتحكموا فيه وغلوا سعره وفساد التجار اصبح فهلوه وشطاره وفجروا بيه، ولما قلنا هتتعدل لقينا اتبرع ولو بجنيه طب نعمل ايه البلد كلها اصبحت بتشحت
السجون اتملئت بالغارمين وال بره عليهم ديون بس مش مثبوت بورق، تعبنا ولم نجد مايحنوا علينا سوى التراب فأصبحنا نتمنى أن يحضنا ونجد فى حضنه الراحه
لاحكومه ولابرلمان ولامسؤل حاسس بينا اتخنقنا افتحواااااأ احنا بنموت